Twentse spreuken

Rieke leu’s dochters en arme leu’s kalver, komt rap an de man.

Ie gaot wiezer van ’t wark as an’t wark.

De duuvel haalt beste eerst, zeer de boer. Gister’n oons broene paerd en van daag mien schoonmoo.

Leefde is as soep etten met ne vork: ie kriej’t d’r nooit genog van.

Ie kunt vuur ene vlo de hele hoed nig kapot krabben.

Ie kunt nig eeuwig bie mekaar blieven zeer de boer, en toen slachte hee het varken.

As het mode is dreagt de leu nen koostet as reem.

’n Lang wief is ne ledder in hoes.

Doo het vearken mooie klear an, het smit zich toch in’n drek.

Hoalden is nich zo makkelijk as kriegen.

Aj oe vast hebt vrett’n in de pannekook’n, dan moj oe lossoepen in de karnemelk.

Wel de koo slacht, is de melk kwiet.

Met de leuge kont noar’t driet huus goan.

Aj oe vast hebt vrett’n in de pannekook’n, dan möj oe lossesoepen in de karnemelk.

Met ne leuge knip an ’t weark goan is better as met ne leuge knip van ’t weark wier kommen.

As ’t pap regent hebben wi’j ’t börd op de kop.

Die is op de raand van de beddeplanke geboren.

Leu dee niks te zeggen hebt proat vaak ’t meest.

’t Is met hoar as met ’t leaven: bi-j ’t kwiet dan is ’t vuur aait.

Der is slimmeren aarmood as geldgebrek.

Doar waait gien wiend zo gek hen, of ee waait ook wel weerumme.

Stil wean is mangs de beste maneer um te proaten.

’t Is met Hennik nich zo best, hee kan der gen draank mer inhoalden.

Wie zölt is zeen wee of de blankste billen hef.

Hoo slechter timmerman, hoo meer spöan.

Ne oalde koo leren daansen is de zwep verknooien.

As ’t oe teegnzit, kö-j zölfs verdreenkn in nen leppel water.

As ’t oons good geet, keant alman oons; öp ’t teegn, dan leer wiej de rechte möat kenn.